Lomnický štít - widok z parkingu Kežmarská Biela voda

Co robić po nartach w Wysokich Tatrach?

Leżący na północy, tuż przy granicy z Polską, region tatrzański uznawany jest za jeden z najatrakcyjniejszych regionów turystycznych na Słowacji. Ze względy na nadzwyczajną koncentrację piękna przyrody, Tatry określane są mianem „miniaturowych Alp“. W okresie letnim Wysokie Tatry przyciągają miłośników turystyki pieszej oraz taterników. Z kolei zimą stają się jednym z najchętniej odwiedzanych przez narciarzy słowackich kurortów. Najlepsze trasy zjazdowe są znajdują się w okolicach miejscowości Štrbské pleso oraz Tatranská Lomnica. Poniżej prezentujemy kilka miejsc w Wysokich Tatrach i ich najbliższej okolicy, które warto odwiedzić w czasie wolnym od zimowego szusowania po tatrzańskich stokach.

Tatranská Lomnica – Skalnaté pleso

W okolicę Skalnatého plesa, na wysokość 1750 m n.p.m. dostaniemy się kolejką gondolową. Podczas dwuetapowej podróży pokonamy przewyższenie około 1000 metrów. Po wyjściu z kolejki ukaże się nam piękna panorama Spiša, Nízkych Tatr oraz masywu Lomnicý.

W drodze na Štart i Skalnaté pleso
W drodze na Štart i Skalnaté pleso
Górna stacja kolejki – Encián

Dawna stacja kolejki została zaadoptowana na potrzeby turystów – urządzono w niej restaurację – serwującą kuchnię słowacką, oraz kawiarnię Panoramá. W budynku znajduje się również dolna stacja jednowagonowej kolejki gondolowej kursującej na trzeci co do wysokości szczyt w Słowackich Tatrach – Lomnický štít (Łomnicki Szczyt).

Encián - górna stacja kolejki gondolowej
Encián – górna stacja kolejki gondolowej

Na mierzącym 2634 m n.p.m. Lomnickým štíte znajduje się punkt widokowy oraz kawiarnia Dedo, która jest najwyżej położonym tego typu obiektem na Słowacji. Dla najmłodszych turystów przygotowano obszerny plac zabaw Svištia krajinka, na którym nie tylko będę mogli się pobawić, ale też zaznajomić z tatrzańską przyrodą.

Encián - plac zabaw Svištia krajinka
Encián – plac zabaw Svištia krajinka
Skalnaté pleso

U podnóża LomnickegoKežmarskego štítu (Kieżmarskiego szczytu) znajduje się jedno z wielu polodowcowych jezior w Wysokich Tatrach – Skalnaté pleso. Wokół niego biegnie ścieżka edukacyjna, która otwarta jest tylko i wyłącznie w sezonie letnim. W czasie zimy jezioro w całości pokryte jest lodem oraz śniegiem. Kilka metrów nad taflą jeziora znajduje się obserwatorium astronomiczne.

Widok na Lomnický štít, Kežmarský štít oraz Skalnaté pleso
Widok na Lomnický štít, Kežmarský štít oraz Skalnaté pleso
Turystyka w zimie

Ze względu na to, ze wiele szlaków jest zamkniętych w okresie zimowym głównymi odwiedzającymi Skalnaté pleso są narciarze oraz snowboardziści. Jedynymi otwartymi szlakami są fragment Tatranskej magistráli prowadzący przez chatę Zamkovského na Hrebienok (Uwaga! Trasa biegnie przez teren zagrożony lawinami!) oraz niebieski szlak prowadzący w okolice szczytu Malá Svišťovka.

Encián - widok na Nízke Tatry
Encián – widok na Nízke Tatry
Informacje dla narciarzy

Na wschodnich stokach Lomnickégo sedla (Łomnickiego Siodła/Przełęczy) znajdują się dwie trasy narciarskie. Trasa nr 7 oraz francuska mulda zaliczane są do najtrudniejszych w Tatrach. Obie trasy polecane są wykwalifikowanym narciarzom. Trasy o mniejszym kącie nachylenia oraz trudności rozciągają się poniżej Skalnatégo plesa. Przy górnej stacji kolejki gondolowej Tatranská Lomnica – Skalnaté pleso znajduje się początek jednej z najdłuższych i najtrudniejszych tras zjazdowych w całych Tatrach.

Lomnický štít oraz Lomnické sedlo - widok na trasę narciarską nr 7
Lomnický štít oraz Lomnické sedlo – widok na trasę narciarską nr 7

Dla narciarzy i snowboardzistów przygotowano trzy dodatkowe wyciągi kanapowe: Tatranská Lomnica-Štart, Tatranská Lomnica-Buková Hora oraz Štart–Čučoriedky. Przy dolnej stacji kolejki Tatranská Lomnica-Skalnaté pleso, mieści się szkółka narciarska wraz z trasą przeznaczoną dla dzieci.

Lomnický štít - widok z dolnej stacji kolejki
Lomnický štít – widok z dolnej stacji kolejki

Starý Smokovec – Hrebeniok

Między Starým Smokovcem (1025 m n.p.m.) a Hrebienokiem (1272 m n.p.m.) przez cały rok kursuje lanová dráha, innymi słowy naziemna kolejka (podobna kursuje między Zakopanem a Gubałówką). W ciągu trwającej około 5 minut podróży, kolejka pokonuje trasę liczącą 1937 metrów. W okresie zimowym kolejka kursuje w godzinach 8:30-18:30, co pół godziny. Po wyjściu z kolejki ukarze się nam się panoramiczny widok na Slavkovský štít (2452 m n.p.m.) oraz doliny: Malá i Veľká Studená.

Hrebienok - widok na Slavkovský štít, restaurację oraz Tatranský Dóm
Hrebienok – widok na Slavkovský štít, restaurację oraz Tatranský Dóm
Tatranský Dóm (Tatrzańska Lodowa Świątynia)

Przy górnej stacji kolejki znajduje się restauracja, kawiarnia oraz jedna z największych zimowych atrakcji – Tatranský Dóm (Tatrzańska Lodowa Świątynia). Tatrzańską Świątynie Lodową tworzyło aż 18 rzeźbiarzy pochodzących zkilku krajów Europy. Ponownie głównym budowniczym został Adam Bakoš. Do zbudowania świątyni wykorzystano aż 1880 bloków lodu o łącznej masie przekraczającej 225 ton.

Tatranský Dóm - Lodowa Katedra Notre Dame
Tatranský Dóm – Lodowa Katedra Notre Dame (zima 2020).

Tatranský Dóm umieszczono pod kopułą o średnicy 25 metrów. Atrakcję można zwiedzać bezpłatnie w godzinach od 9:00 do 18:15. W tym roku (2019/2020) w Tatrzańskiej Świątyni Lodowej odtworzono wspaniałą zachodnią fasadę Katedry Notre Dame wraz jej dwoma przednimi wieżami. Nad wejściem środkowym dominuje witraż w kształcie rozety. W fasadę tej paryskiej świątyni wkomponowano liczne motywy tatrzańskie – kwiaty szarotki. Motywy te można znaleźć między innymi nad portalami wejściowymi.

Tatranský Dóm - Lodowa Katedra Notre Dame
Tatranský Dóm – Lodowa Katedra Notre Dame

W dniach 18–19 stycznia 2020 roku, jak co roku odbyły się międzynarodowe zawody Tatry Ice Master. Około dwudziestu wykwalifikowanych rzeźbiarzy i artystów pracowało z 50 tonami lodu, które zamienili w imponujące rzeźby. Lodowe arcydzieła zostaną umieszczone w kopule (znajdującej się przy Tatranským Dómie), określanej Galerią Mistrzów oraz przy stacji kolejki naziemnej. Rzeźby będzie można podziwiać do kwietnia 2020 roku.

Tatranský Dóm - wejście
Tatranský Dóm – wejście
Rainerova chata

Rainerovą chatę w latach 1863 – 65 postawił najemca Starego Smokowca – Ján Juraj Rainer, który przyczynił się do rozwoju ruchu turystycznego w Wysokich Tatrach. Rainerova chata była pierwszym tego typu obiektem po słowackiej stronie Tatr. W 1884 roku Rainerova chata utraciła swoje znaczenie na rzecz nowo wybudowanej chaty Kamzik. Pierwotnie miała to być leśniczówka, jednak z czasem zaczęła pełni funkcję górskiego schroniska. Chata Kamzik służyła turystom przez prawie 100 lat, kiedy to w 1980 roku zdecydowano o jej zamknięciu. Pozostałości chaty rozebrano i wywieziono w lecie 2007 roku.

Rainerova chata
Rainerova chata

Rainerova chata położona jest na wysokości 1301 m n.p.m. na terenie Staroleśniańskiej polany, która w zamierzchłych czasach pełniła funkcję górskiego pastwiska. Obecnie w jednoizbowej chacie znajduje się bufet, sklep z pamiątkami i niewielkie muzeum tatrzańskich tragarzy, nazywanych nosiczami. Chata położona jest w pobliżu tatrzańskiej magistrali, dojście do niej z Hrebienoka zajmuje około 20–30 minut.

Tatranská magistrála - w drodze do Rainerovej chaty
Tatranská magistrála – w drodze do Rainerovej chaty
Saneczkowanie

W okresie zimowym, powrót z Hrebienoka nie musi odbywać się tylko kolejką naziemną. Niecodziennym rozwiązaniem jest wypożyczenie sanek i zjechanie na nich do Starého Smokovca. Dla osób chcących powrócić do lat swojego dzieciństwa przygotowano liczącą ponad 2,5 kilometra trasę saneczkową. Dodatkową atrakcją jest nocne saneczkowanie, odbywające się we wtorki, piątki i soboty w godzinach od 19:00 do 21:00.

Trasa saneczkowa Hrebeniok-Starý Smokovec
Trasa saneczkowa Hrebienok – Starý Smokovec

Zimowa Turystyka w Wysokich Tatrach

W okresie od 1 listopada do 15 czerwca wiele szlaków w słowackich Tatrach jest zamkniętych. Dotyczy to przede wszystkim wysoko położonych chodników (np. odcinek Tatranskej magistráli łączący chatę pri Popradskom plese oraz Horský hotel Sliezsky dom) oraz szlaków prowadzonych na przełęcze i szczyty (m.in. Rysy, Slavkovský štít). Większość szlaków prowadzących do wysokogórskich schronisk jest otwarta przez cały rok. Wyjątek stanowi położona na wysokości 2250 m n.p.m. Chata pod Rysmi, która jest zamknięta zimą. Zimową wyprawę możemy odbyć m.in. do położonej w Dolinie Bielej vody Chaty pri Zelenom plese lub Zbojníckej chaty – zlokalizowanej na terenie Veľkej Studenej doliny. Należy pamiętać, że szlaki położone powyżej schronisk są zamknięte i nikomu nie zalecamy wycieczek w wyższe partie górskie.

Hrebienok - widok na Lomnický štít
Hrebienok – widok na Lomnický štít

Udając się powyżej 1500 metrów należy zaopatrzyć się w kije, raki, czekan oraz odpowiednią ilość jedzenia i płynów. Tego typu sprzęt ułatwi nam poruszanie się po oblodzonych i zaśnieżonych szlakach. Pamiętajmy, że oprócz posiadania odpowiedniego sprzętu, powinniśmy przez wyjściem w góry zaznajomić się z zasadami jego używania. Posiadanie raków rekomendowane jest przez Horską záchrann’ą službe oraz pracowników Tatrzańskiego Parku Narodowego. Przed każdym wyjściem w góry należy zapoznać się z aktualną prognozą pogody. Szczególną uwagę należy zwrócić na informacje związane z zagrożeniem lawinowym, ponieważ kilka szlaków biegnie przez tereny zagrożone ich zejściem. Takie informacje znajdziemy np. na oficjalnej stronie Horskej záchrannej služby. Przypominamy, że na terenach zagrożonych lawinami obowiązuje całkowity zakaz schodzenia ze szlaków. Udając się na całodniowe wycieczki w góry pamiętajmy, aby wyruszyć odpowiednio wcześnie. W okresie zimy szybko zapada zmrok.

Uwaga! Teren lawinowy!
Uwaga! Teren lawinowy!

Należy pamiętać, że każda wyprawa w góry – zwłaszcza w okresie zimowym, wiąże się z dużym ryzykiem. Każdy sam za siebie musi zdecydować, czy jest gotów to ryzyko ponieść.

Belianska jaskyňa

Kilkanaście kilometrów od miasta Vysoké Tatry znajduje się jedyna udostępniona jaskinia w słowackich Tatrach – Belianska jaskyňa (Jaskinia Bielańska). Położoną przy drodze nr 66 jaskinię można zwiedzać od wtorku do niedzieli, również w okresie zimowym, czyli od stycznia do marca. W tym okresie odbywają się tylko 4 wejścia dziennie: o godz. 9:30, 11:00, 12:30 oraz 14:00. Natomiast samo zwiedzanie trwa około godziny. Wejście do jaskini oddalone jest od parkingu około 1000 metrów, a dojście do niej zajmuje 20–30 minut.

Palmová sieňZrkadlové jazierko (jeziorko Lustrzane). Po prawej stronie naciek (stalagmit pagodowy) Tulák (pol. wędrowiec).

Chodník korunami stromov – Bachledova Dolina

Chodník korunami stromov (Chodnik w Koronach Drzew) jest jedną z największych atrakcji położonych w obrębie łańcucha tatrzańskiego oraz całego Spišu. Spacer 600-metrowym chodnikiem kilkanaście metrów nad ziemią dostarczy niezapomnianych wrażeń, ale również pięknych widoków na pobliskie pasma górskie – Belanské TatrySpišską Magure. Przy dobrej widoczności, z chodnika podziwiać można znajdujący się w Pieninach masyw Trzech Koron oraz wierzchołek Lomnicý. Atrakcja jest dostępna przez 7 dni w tygodniu, w godzinach od 9:00 do 16:00. Od kilku miesięcy istnieje możliwość zakupienia pakietu zawierającego przejazd w obie strony kolejką gondolową oraz bilet wstępu na ścieżkę.

Drewniany chodnik wśród drzew iglastych. Drugi plan: drewniany budynek oraz stalowa wieża
Wejście na Ścieżkę. W tle wieża widokowa oraz restauracja.
Rázcestie nad Rainerovou chatou - Veľká i Malá Studená dolina oraz Lomnický štít
Rázcestie nad Rainerovou chatou – Veľká i Malá Studená dolina oraz Lomnický štít

Bibliografia

Napisz komentarz